ვენედები
From Wikipedia, the free encyclopedia
ვენედები (გერმ. Wenden), ვენდები და ასევე ვენეტები — შუა საუკუნოვანი გერმანული საერთო სახელი, რომელიც გამოიყენებოდა ყველა მეზობელი დასავლურ სლავური ხალხისთვის.[1] სახელი დაკავშირებული იყო პოლაბელ სლავებთან და უფრო ვიწრო გაგებით ლუჩიტურ სერბებთან და კაშუბებთან. ვენდები მოხსენიებულია უძველესი ისტორიკოსების ჰეროდოტეს, პომპონიუს მელას, პლინიუს უფროსის, ტაციტუსის, პტოლემეს და იორდანისის მიერ. ანტიკურ პერიოდში ვენედებს ვისლის აღმოსავლეთით აღნიშნავდნენ — ბალტიის ზღვიდან, კარპატებამდე და ასევე სამხრეთ დუნაის დაბლობებამდე. ამ წყაროებზე დაყრდნობით, ზოგიერთი მეცნიერი ვარაუდობს რომ ვენედელები VI-VIII საუკუნეების სლავების პირდაპირი წინაპრები არიან.[2] აღმოსავლელ ვენეტიელების, კიდევ უფრო უძველეს სამხრეთელ ვენეტელებთან ან გერმანულ ვანდელებთან (ვანდალები) კავშირის ჰიპოთეზა ისევ გაურკვეველია.