Основање на Влашка
From Wikipedia, the free encyclopedia
Основање на Влашка (романски: descălecatul Țării Românești), односно воспоставувањето на првото независно романско кнежевство, било постигнато на почетокот на 14 век, преку обединување на помалите политички единици што постоеле меѓу Карпатите и реките Дунав, Сирет и Милков.[1][2][3]
Пред консолидацијата на Влашка, бранови номадски народи - последни од нив биле Куманите и Монголите - јавале низ територијата.[4][5] Територијата станала гранична област помеѓу Златната Орда (најзападниот дел од Монголската Империја) и Кралството Унгарија по 1242 година.[6] Романците во Мунтенија, источно од реката Олт, мораа да им оддаваат данок на Монголите; а западно од реката, во Олтенија, тие биле угнетувани од северинските банови, назначувани од кралевите на Унгарија.[7] Преовладувањето на Златната Орда било намалено во регионот на крајот на 13 век, а во тоа време и Кралството Унгарија претрпело силна политичка криза.[8] Овие настани им овозможиле на почетните држави на територијата да ја консолидираат својата автономија.[8]
Една романска традиција бележи дека Влашка била основана кога извесен Раду Негру („Раду Црниот“) пристигнал од регионот Фагараш во 1290-тите, откако ги преминал Трансилванските Алпи со „многумина кои го следеле“.[5][9] Жан В. Седлар напишал дека „поверодостоен“ е извештајот дека некои романски господари во долините Олт и Аргеш избрале за водач еден од нивниот број, извесен Басараб.[5]
Војводата Басараб I (околу 1310–1352) ја раскинал соработката со Кралството Унгарија и одбил да ја прифати кралската власт.[1] Басараб I добил меѓународна поддршка и признавање на автономијата на Влашка поради неговата голема воена победа над унгарскиот крал Кароли I (1301–1342) во Посада на 12 ноември 1330 година.[1][10] Влашката митрополија, директно подредена на Вселенската патријаршија, бил создадена за време на владеењето на синот на Басараб I, Николае Александру (1352–1364).[11][12] Првите сребрени и бронзени монети биле ковани во Влашка во 1365 година.[13]