Салиски Франки
From Wikipedia, the free encyclopedia
Салиските Франки или Салии биле подгрупа на раните Франки кои најпрво живееле северно од лимесите (границите) на Римското Царство, во подрачјето на Рајна. меровиншките кралеви кои ја освоиле Галија биле Салијци. Од 3-от век натаму, Салиските Франки се појавуваат во историските податоци како воинствен германски народ и како пирати, а воедно и како Лаети (сојузници на Римјаните). Тие биле првото германско племе од онаа страна на лимесите кои трајно се населиле на римско тло. Во 358, дошле до некаква форма на спогодба со Римјаните кои им дозволиле да се утврдат во Токсандрија (подрачје околу денешна Холандија и белгиските провинции Северен Брабанд, Антверпен и Фламански Брабанд).
Салијците целосно го прифатиле франскиот идентитет и постепено престанале да се појавуваат под нивното оригинално име од 7-от век па натаму, кога целосно станале Франки.[1] Рупуарскиот законик (во ориг. Lex Ripuaria), потекнува од околу 630 од Келн и опишан е подоцнежен развој на франскиот закон познат како Салиски законик (во ориг.Lex Salica). Спротивно на популарното мислење, некои сметаат дека немало поделба на Франките меѓу Салијци и Рупуарци.[2][да се провери]