Ablatief
zesde naamval / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De ablatief (of zesde naamval) is een van de acht oorspronkelijke naamvallen van de Proto-Indo-Europese taal waarmee oorspronkelijk de persoon van wie iets uitgaat of de plaats waarvandaan men vertrekt werd aangegeven. Dit in tegenstelling tot de plaats waar men naartoe gaat, die uitgedrukt wordt in de accusatief of datief, en de plaats waar men zich bevindt, die door de locatief uitgedrukt wordt.
Meer informatie Naamvallen ...
Naamvallen |
---|
Abessief |
Ablatief (zesde naamval) |
Absolute naamval |
Absolutief |
Accusatief (vierde naamval) |
Adessief |
Adverbialis |
Algemene Latijnse vervoegingen en verbuigingen |
Allatief |
Apudessief |
Associatief |
Aversief |
Benefactief |
Causalis-finalis |
Causatief |
Comitatief |
Datief (derde naamval) |
Delatief |
Dieptecasus |
Distributief |
Elatief |
Ergatief |
Essief |
Exessief |
Factitief |
Genitief (tweede naamval) |
Illatief |
Inessief |
Instructief |
Instrumentalis (achtste naamval) |
Intratief |
Locatief (zevende naamval) |
Multiplicatief |
Nominatief (eerste naamval) |
Objectief |
Obliquus (Hindi) |
Obliquus |
Partitief |
Pegatief |
Pertingent |
Prepositionalis |
Prolatief |
Sociatief |
Sublatief |
Superessief |
Temporalis |
Terminatief |
Translatief |
Vocatief (vijfde naamval) |
Sluiten
In sommige takken van de Indo-Europese talen waarin de ablatief ophield te bestaan, bijvoorbeeld het Grieks en het Germaans, is de functie van de absolute ablatief overgenomen door de genitief.