Pegatief
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De pegatief (van het Griekse πηγή,"oorsprong, bron") is een naamval die de agens van een zin aanneemt, wanneer dit zinsdeel een handeling verricht die het andere argument van het werkwoord alleen indirect beïnvloedt. De pegatief onderscheidt zich dus qua betekenis van de ergatief, doordat de thematische relatie van het andere argument van de zin geen lijdend voorwerp maar een meewerkend voorwerp of een zinsdeel met een aan die van meewerkend voorwerp verwante functie is.
Meer informatie Naamvallen ...
Naamvallen |
---|
Abessief |
Ablatief (zesde naamval) |
Absolute naamval |
Absolutief |
Accusatief (vierde naamval) |
Adessief |
Adverbialis |
Algemene Latijnse vervoegingen en verbuigingen |
Allatief |
Apudessief |
Associatief |
Aversief |
Benefactief |
Causalis-finalis |
Causatief |
Comitatief |
Datief (derde naamval) |
Delatief |
Dieptecasus |
Distributief |
Elatief |
Ergatief |
Essief |
Exessief |
Factitief |
Genitief (tweede naamval) |
Illatief |
Inessief |
Instructief |
Instrumentalis (achtste naamval) |
Intratief |
Locatief (zevende naamval) |
Multiplicatief |
Nominatief (eerste naamval) |
Objectief |
Obliquus (Hindi) |
Obliquus |
Partitief |
Pegatief |
Pertingent |
Prepositionalis |
Prolatief |
Sociatief |
Sublatief |
Superessief |
Temporalis |
Terminatief |
Translatief |
Vocatief (vijfde naamval) |
Sluiten
De pegatief komt in ten minste één natuurlijke taal voor: het Tlapaneeks. De naamval is in deze taal beschreven door de Deense taalkundige Søren Wichmann (van de Universiteit van Kopenhagen), toen deze een lokale variant van het Tlapaneeks bestudeerde.