Bijnierschorsinsufficiëntie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Bijnierschorsinsufficiëntie is een aandoening waarbij de bijnieren, organen die zich bevinden boven op de nieren, geen of onvoldoende hoeveelheden van de corticosteroïden hormonen produceren, vooral het stresshormoon cortisol, maar ook de aldosteronproductie (een mineralocorticoïd) dat de natrium- , kalium- en waterretentie regelt, kan verstoord zijn.[1][2] Zucht naar zout of zoute gerechten als gevolg van het verlies van natrium in de urine door een tekort aan aldosteron is gebruikelijk.[3]
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Bijnierschorsinsufficiëntie | ||||
---|---|---|---|---|
Coderingen | ||||
ICD-10 | E27.1-E27.4 | |||
ICD-9 | 255.4 | |||
eMedicine | emerg/16 | |||
MeSH | D000309 | |||
|
Een verwante term, bijniervermoeidheid, wordt niet erkend door de medische wetenschap. Die term wordt toegepast voor een aantal niet-specifieke symptomen, zoals pijn in het lichaam, vermoeidheid, nervositeit, slaapstoornissen en problemen met de spijsvertering. De term duikt vaak op in populaire boeken over gezondheid en websites over alternatieve geneeswijzen, maar is geen aanvaarde medische diagnose.[4][5]
De ziekte van Addison, het adrenogenitaal syndroom en het syndroom van Cushing kunnen zich manifesteren als bijnierschorsinsufficiëntie. Als deze aandoening niet behandeld wordt, kan ze leiden tot ernstige buikpijn, diarree, braken, ernstige spierzwakte en vermoeidheid, depressie, extreem lage bloeddruk (hypotensie), gewichtsverlies, nierfalen, veranderingen in stemming en persoonlijkheid, 'brain fog' en shock (bijnier crisis ).[6] Een acute bijnierschorsinsufficiëntie (addisoncrisis) komt vaak voor als het lichaam wordt blootgesteld aan een vorm van stress, zoals bij een ongeval, letsel, een operatie, ernstige infectie en/of koorts of een acute stresssituatie zoals de dood van een naaste. De dood kan snel volgen.[6] Een addisoncrisis wordt daarom als een medische noodsituatie beschouwd.
Bijnierschorsinsufficiëntie kan ook optreden wanneer de hypothalamus en de hypofyse, beide gelegen in de basis van de schedel, onvoldoende hoeveelheden hormonen produceren die nodig zijn bij de regulering van de bijnierfunctie.[1][7][8] Dit is de zogenaamde secundaire bijnierschorsinsufficiëntie en wordt veroorzaakt door een gebrek aan de productie van ACTH in de hypofyse of het ontbreken van CRH in de hypothalamus.[9]