Ziekte van Addison
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De ziekte van Addison[6] of morbus Addisonii[5] wordt veroorzaakt door een tekort aan cortisol en aldosteron ten gevolge van een chronische primaire bijnierschorsinsufficiëntie. De aandoening is zeldzaam: 120 gevallen per miljoen mensen. Deze aandoening werd vroeger meestal veroorzaakt door tuberculose. Tegenwoordig is auto-immuniteit (in 70 tot 90% van de gevallen) de belangrijkste oorzaak.
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Ziekte van Addison | ||||
---|---|---|---|---|
Morbus Addisonii | ||||
Synoniemen | ||||
Latijn | morbus Addisoni[1][2] morbus Addison[3] | |||
Nederlands | bronsziekte[5][6] | |||
Coderingen | ||||
ICD-10 | E27.1-E27.2 | |||
ICD-9 | 255.4 | |||
DiseasesDB | 222 | |||
MedlinePlus | 000378 | |||
eMedicine | med/42 | |||
|
Thomas Addison beschreef de ziekte voor het eerst in 1855.[7] Het gebrek aan (voldoende) cortisol kan zonder tijdige diagnose en behandeling dodelijk zijn, doordat cortisol absoluut noodzakelijk is voor het lichaam. Bekende lijders aan de ziekte van Addison waren president John F. Kennedy,[8] de heilige Elisabeth van de Drie-eenheid en vermoedelijk ook de Engelse schrijfster Jane Austen.