Economische sanctie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Economische sancties zijn commerciële en financiële beperkingen die door een of meer landen, bijvoorbeeld in het kader van de VN-Veiligheidsraad of de Europese Unie,[1] worden opgelegd aan een zelfbesturende staat, groep of individu.
Economische sancties worden niet noodzakelijkerwijs opgelegd vanwege economische omstandigheden - ze kunnen ook worden opgelegd vanwege een verscheidenheid aan politieke, militaire sociale, juridische of ethische kwesties. Economische sancties kunnen worden gebruikt om binnenlandse en internationale doelen te bereiken. Sancties worden vaak toegepast bij internationale conflicten, wanneer een groep van landen besluit om een of meerdere sancties tegen een land uit te vaardigen, om op die manier het land te dwingen een andere politiek te gaan voeren, of met de bedoeling andere binnenlandse en internationale doelen te bereiken.
Sancties of boycots kunnen algemeen zijn, maar beperken zich meestal tot bepaalde goederen en diensten (vaak financiële diensten), olie of een ander belangrijke grondstof, of wapens.