Energiehandvestverdrag
Handelsverdrag / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het energiehandvestverdrag (Engels: Energy Charter Treaty of ECT) is een handelsverdrag dat integratie tussen verschillende energiemarkten moet bevorderen en zekerheid moet bieden aan investeerders. Het moet daarmee de leveringszekerheid van energie vergroten.[1] Het is een juridisch bindend verdrag dat in 1998 in werking trad. Het is in 2019 door 53 landen of organisaties ondertekend.[2] Het energiehandvestverdrag is het enige omvangrijke multilaterale verdrag binnen de energiesector en het grootste multilaterale verdrag voor investeringsbescherming ter wereld. De Europese Unie, alsmede de meeste Europese landen, hebben het energiehandvestverdrag ondertekend en geratificeerd. Sommige landen, waaronder Noorwegen en Rusland, hebben het verdrag wel ondertekend, maar niet geratificeerd.
Conferentie inzake het energiehandvest | ||
---|---|---|
Geschiedenis | ||
Opgericht | 1994 | |
Structuur | ||
Voorzitter | Urban Rusnák | |
Plaats | Brussel | |
Hoofdkantoor | Boulevard de la Woluwe, 46 | |
Aantal leden | 53 | |
Media | ||
Website | https://www.energycharter.org/ |
Het energiehandvestverdrag is een uitwerking van het in 1991 opgestelde Europese energiehandvest. In 2015 is er in Den Haag een nieuw handvest opgesteld, het internationale energiehandvest. In dit handvest wordt hernieuwbare energie benadrukt, het heeft echter geen juridisch bindende status.[3]