Ex tunc
latijnse term voor rechtsbeginsel een kwestie naar de situatie van toen te beoordelen / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Ex tunc is een Latijnse term gebruikt voor een beginsel uit de rechtswetenschap en rechtspraak, het betekent zoveel als: vanuit het verleden, zoals de situatie toen was.[1] Tegenover het begrip ex tunc staat het begrip ex nunc - toetsen naar de situatie van nu. Als de rechter de actuele situatie beziet tijdens de toetsing van een bezwaarschrift betreft het een heroverweging ex nunc, de rechter kijkt dan naar de huidige omstandigheden. Als de rechter beoordeelt naar de situatie die bestond toen de gebeurtenis plaatsvond, is het ex tunc. De wetgever bepaalt wanneer de rechter ex nunc of ex tunc moet toetsen.
In het vreemdelingenrecht heroverweegt de rechter bijvoorbeeld ex nunc. Maar als een zaak door de Hoge Raad wordt terugverwezen naar een gerechtshof, vindt toetsing plaats naar de stand van het moment van de gecasseerde uitspraak, ex tunc.