K3-oppervlak
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Een K3-oppervlak is in de algebraïsche meetkunde en de differentiaalmeetkunde, beide deelgebieden van de wiskunde, een complex of algebraïsch, glad, volledig minimaaloppervlak dat regelmatig is en een triviale kanonieke bundel heeft. Het K3-oppervlak heeft zijn naam te danken aan André Weil, ter ere van de drie meetkundigen Ernst Kummer, Erich Kähler en Kunihiko Kodaira.[1]
In de Enriques-Kodaira-classificatie van oppervlakken vormen zij een van de 5 klassen van oppervlakken met Kodaira-dimensie 0.