Kabinet-De Kempenaer-Donker Curtius
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Het kabinet-De Kempenaer-Donker Curtius was een Nederlands gematigd liberaal kabinet dat regeerde van 21 november 1848 tot 1 november 1849. Een nieuwe formatie heeft niet plaatsgevonden; er zijn slechts enkele wijzigingen ten opzichte van het vorige (tijdelijke) kabinet. De grote man van 1848, Johan Rudolph Thorbecke, ontbrak. Daarom werd het kabinet door de Thorbeckianen in de Tweede Kamer fel bestreden.
Kabinet-De Kempenaer-Donker Curtius | ||||
---|---|---|---|---|
Kabinet in Nederland | ||||
Politieke kleur | Gematigd liberaal | |||
Start | 21 november 1848 | |||
Demissionair | 26 september 1849 | |||
Eind | 1 november 1849 | |||
Voorganger | Schimmelpenninck | |||
Opvolger | Thorbecke I | |||
Lijst van Nederlandse kabinetten | ||||
|
Erg succesvol was het kabinet niet. Veel kritiek was er op de wetsvoorstellen van minister De Kempenaer, zoals zijn ontwerp-Kieswet en ontwerp-Gemeentewet. Geen van deze voorstellen werd aangenomen. Na diverse nederlagen en het aftreden van enkele ministers, stapte het kabinet uiteindelijk in september 1849 op.
Belangrijkste ministers in dit kabinet waren Donker Curtius, De Kempenaer en Van Bosse. Donker Curtius nam in juni 1849 ontslag na een nederlaag. Tot het kabinet behoorden ook conservatievere ministers, zoals de katholiek Lightenvelt.
Het voorzitterschap van de Raad van Ministers verliep per roulatie. In november 1848 was dit Van Bosse, in december Van Heemstra.[1] Vanaf 1849 rouleerde het voorzitterschap per drie maanden.[2]