Maritieme geschiedenis
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De maritieme geschiedenis beschrijft de gebeurtenissen die samenhangen met het ontstaan en verloop van de scheepvaart. Scheepvaart heeft een belangrijk aandeel gehad in de ontwikkeling van de mensheid. Het maakte het mogelijk om overzeese ontdekkingen te doen, te handelen en ideeën en vaardigheden te verspreiden. Daarnaast is het ook een middel geweest om oorlog te voeren.
Wetenschapsgeschiedenis
|
|
Per tijdperk Exacte wetenschappen: Achtergrond |
Portaal Wetenschapsgeschiedenis |
Er zijn vier periodes te onderscheiden in de westerse scheepvaart:
- De prehistorische en vroeghistorische scheepvaart, een periode van minstens drie millennia, met als hoogtepunt de klassieke oudheid en eindigend omstreeks de val van het West-Romeinse Rijk.
- De middeleeuwse scheepvaart, een periode van een millennium, eindigend rond 1500.
- De Grote Zeilvaart, een periode van vier eeuwen van kolonisatie en wereldhandel, eindigend met de klipperperiode.
- De mechanische scheepvaart, de periode van de 19e en 20e eeuw.
De geschiedenis van de zeevaart is een geschiedenis van menschelijk heldendom en martelaarschap, en de folterkamers, waarin zij, die de Goden van Ruimte en Tijd trotseerden, hun straffen moesten ondergaan, werden schepen genoemd. Hendrik Willem van Loon, (1934)