12 Dywizja Piechoty (II RP)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
12 Dywizja Piechoty (12 DP) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego II RP.
Ten artykuł dotyczy 12 Dywizji Piechoty okresu II RP. Zobacz też: 12 Dywizja Piechoty – inne dywizje piechoty o numerze 12. |
Szybkie fakty Państwo, Sformowanie ...
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie |
1919 | ||
Rozformowanie | |||
Tradycje | |||
Rodowód | |||
Kontynuacja | |||
Dowódcy | |||
Ostatni |
gen. bryg. Gustaw Paszkiewicz | ||
Działania zbrojne | |||
Wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Wołoczyskami (11–24 VII 1920) kampania wrześniowa | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja | |||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość | |||
|
Zamknij
12 Dywizja Piechoty rodowód swój wywodzi z 6 Dywizji Strzelców Polskich Armii Polskiej we Francji. Na podstawie rozkazu Ministerstwa Spraw Wojskowych z 1 września 1919 roku 6 DSP została przemianowana na 12 Dywizję Piechoty.
W czasie kampanii wrześniowej dywizja walczyła w składzie Armii „Prusy”. Skoncentrowana w lasach starachowickich, wzięła udział w boju pod Iłżą, Kotlarką i Rzechowem. Po rozbiciu dywizji jej części weszły w skład Grupy „Sandomierz”[3].