20 Dywizja Piechoty (II RP)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
20 Dywizja Piechoty (20 DP) – wielka jednostka piechoty Wojska Polskiego II RP.
Ten artykuł dotyczy 20 Dywizji Piechoty okresu II RP. Zobacz też: 20 Dywizja Piechoty – inne dywizje piechoty o numerze 20. |
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie |
1921 | ||
Rozformowanie |
1939 | ||
Dowódcy | |||
Pierwszy |
gen. bryg. Edmund Kessler | ||
Ostatni |
płk dypl. Wilhelm Lawicz-Liszka | ||
Działania zbrojne | |||
kampania wrześniowa | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja | |||
Rodzaj sił zbrojnych | |||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość | |||
|
W związku z reorganizacją Wojska Polskiego, likwidowane Wojsko Litwy Środkowej wydzieliło z siebie dwie dywizje: 19 i 29 DP. Ponadto w kraju sformowano 20 Dywizję Piechoty. Oddziały dla niej wywodziły się również z obu dywizji litewsko-białoruskich. Były to: 78 (słucki) pp i 79 (białostocki) pp z 2 DLB oraz 80 (nowogródzki) pp z 1 DLB.
W czasie kampanii wrześniowej dywizja walczyła w składzie Armii „Modlin”. Broniła ufortyfikowanych pozycji nadgranicznych pod Mławą i Rzęgnowem. Opuściwszy je, o świcie 4 września została rozbita i zdezorganizowana przez lotnictwo wroga. Odtworzona w Modlinie, walczyła nad Bugo-Narwią. 15 września wycofała się na Pragę i broniła stolicy od północnego wschodu[1].