84 Pułk Strzelców Poleskich
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
84 Pułk Strzelców Poleskich (84 pp) – oddział piechoty Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Ten artykuł dotyczy 84 pułku piechoty II RP. Zobacz też: inne pułki piechoty noszące numer „84”. |
Szybkie fakty Państwo, Sformowanie ...
Odznaka pamiątkowa 84 pp | |||
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie | |||
Rozformowanie | |||
Tradycje | |||
Święto | |||
Nadanie sztandaru |
1924 i 1936 | ||
Rodowód |
101 pułk piechoty | ||
Dowódcy | |||
Pierwszy |
kpt. Jan Bratro | ||
Ostatni |
płk dypl. Stanisław Sztarejko | ||
Działania zbrojne | |||
wojna polsko-bolszewicka bitwa nad Wkrą (14–18 VIII 1920) bitwa nad Niemnem (20–26 IX 1920) kampania wrześniowa obrona Modlina | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja | |||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość |
I Brygada Rezerwowa | ||
Odznaczenia | |||
|
Zamknij
Pułk sformowany został w 1920 jako 101 pułk piechoty. Walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej.
W okresie pokoju stacjonował na terenie Okręgu Korpusu Nr IX[1] w garnizonie Pińsk; III batalion w Łunińcu[2], a batalion zapasowy w Kobryniu. Wchodził w skład 30 Dywizji Piechoty[1].
W kampanii wrześniowej 1939 walczył w składzie macierzystej dywizji w pasie działania Armii „Łódź”[2], natomiast IV batalion rozpoczął kampanię w składzie Wołyńskiej Brygady Kawalerii i walczył pod Mokrą.