Aleksandr Małyszkin
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Aleksandr Gieorgijewicz Małyszkin (ros. Алекса́ндр Гео́ргиевич Малы́шкин, ur. 21 marca 1892 we wsi Bogorodskoje w guberni penzeńskiej, zm. 3 sierpnia 1938 w Moskwie) – rosyjski pisarz.
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Narodowość | |||
Język | |||
Alma Mater | |||
Dziedzina sztuki | |||
|
W 1910 ukończył ze srebrnym medalem gimnazjum, a w 1916 Wydział Filologiczny Uniwersytetu Piotrogrodzkiego, 1918-1920 uczestniczył w wojnie domowej. W latach 1914-1915 pisał swoje pierwsze opowiadania. Stał się znany dzięki wydaniu w 1923 powieści "Padienije Dajra" na temat rewolucji. W drugiej połowie lat 20. związany był przez pewien czas z grupą literacką Przełom[1]. W 1931 wydał powieść "Sewastopol" o duchowych rozterkach młodego człowieka wywodzącego się z warstw demokratycznej inteligencji, który wstąpił do rewolucyjnego pułku. W 1937-1938 napisał swoje główne dzieło - powieść "Ludzie z głuchej prowincji" (wyd. pol. 1950).