Aron Katyk
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Aron Katyk, ros. Арон Ильич Катык, kar. Sariban-Katyk (ur. 7 maja 1883 w Eupatorii, zm. 20 maja 1942 w Leningradzie) – karaimski twórca i działacz społeczny, pierwszy hazzan z wyższym wykształceniem teologicznym, zwierzchnik karaimskiej wspólnoty w Moskwie.
Ten artykuł od 2008-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Urodził się jako syn nauczyciela midraszu (szkoły karaimskiej). Nauki pobierał w szkole duchownej karaimów im. Aleksandra II, m.in. u Ilii Kazasa. Od 1902 do 1904 roku pracował jako nauczyciel midraszu w Sewastopolu.
W 1911 roku ukończył studia na Uniwersytecie Noworosyjskim w Odessie jako doktor filologii I stopnia. Po powrocie z Odessy stanął na czele karaimskiej wspólnoty w Teodozji jako starszy hazzan, nauczał też w lokalnej szkole (1912-16). W 1916 roku zamieszkał w Eupatorii, gdzie pracował w karaimskim seminarium aleksandrowskim, pełnił godność młodszego hazzana w lokalnej wspólnocie oraz włączył się w prace Zarządu Duchownego Karaimów Taurydy i Odessy. W latach 1917-18 był m.in. redaktorem biuletynu prasowego tej organizacji.
Na początku lat dwudziestych znalazł się w Moskwie - od 1922 do 1928 roku służył tam jako starszy hazzan, pracował w szkole karaimskiej i wydawnictwach "Politkatorżan" i "Siewiernaja Azija". W 1932 roku wraz z rodziną wyjechał do Leningradu, gdzie nauczał matematyki w lokalnych szkołach oraz pracował jako korektor w wydawnictwach "Mołodaja gwardija" i "Chudożestwiennaja litieratura". Wykładał też łacinę w Leningradzkim Instytucie Prawa.
Umarł w 1942 roku podczas blokady Leningradu z głodu i wyczerpania.