Bartosz Opania

Bartosz Opania (2021)
Imię i nazwisko	Bartosz Michał Opania
Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1970 Warszawa
Zawód	aktor
Współmałżonek	Agnieszka Opania
Lata aktywności	od 1992
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Bartosz Opania

starszy szeregowy
Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1970 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	od 2018
Siły zbrojne	Wojska Obrony Terytorialnej
Jednostki	6 Mazowiecka Brygada Obrony Terytorialnej
Główne wojny i bitwy	Ukraiński kryzys uchodźczy

Bartosz Opania (2007)

Bartosz Michał Opania (ur. 6 grudnia 1970 w Warszawie^[1]) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, żołnierz obrony narodowej.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się 6 grudnia 1970 w Warszawie^[1] jako syn Anny i aktora Mariana Opani^[2][3][4]. Jego dziadek Julian Opania, porucznik AK, ps. „Zych”, zginął w powstaniu warszawskim^[5]. Bartosz wychowywał się z siostrą Magdaleną. W szkole podstawowej jako leworęczny dyslektyk miał kłopoty z czytaniem na głos i pisaniem. Gdy opanował grę na gitarze, chciał zostać muzykiem rockowym, przez pewien czas szukał możliwości wypowiadania się w pisaniu i komponowaniu piosenek. Brał udział w różnych konkursach piosenki, próbował zdawać na wydział wokalny szkoły muzycznej. Aktorstwo wybrał świadomie w ostatnich klasach szkoły podstawowej.

Kariera

Pierwsze role jako aktor filmowy zagrał w filmie politycznym Jacka Bromskiego 1968. Szczęśliwego Nowego Roku (1992) u boku Krzysztofa Kolbergera i Piotra Machalicy oraz w filmie psychologicznym Magdaleny Łazarkiewicz Białe małżeństwo (1992) z Jolantą Fraszyńską, Teresą Budzisz-Krzyżanowską i Janem Englertem. W serialu telewizyjnym zadebiutował u Jacka Bromskiego w Kuchni polskiej (1992). W 1993 ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, a dwa lata później obronił dyplom.

W dramacie Piotra Łazarkiewicza Pora na czarownice (1993) zagrał postać homoseksualisty. W 1994 zadebiutował w roli Cypriana w sztuce Witolda Gombrowicza Iwona księżniczka Burgunda w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza i Macieja Wojtyszki na scenie Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie, z którym związał się na stałe. Występował potem również w teatrach warszawskich: na Woli im. Tadeusza Łomnickiego (1995), Narodowym (1998) i Sceny Prezentacje (1999, 2002, 2008). Okazjonalnie występował z ojcem także na estradzie, m.in. w widowisku muzycznym Co nam zostało z naszej miłości (1999), złożonym z piosenek Charlesa Treneta. Jest laureatem nagrody im. Tadeusza Łomnickiego.

Zagrał w ponad dwudziestu przedstawieniach Teatru Telewizji, między innymi w Mamucie (1993), Cydzie (1995), Wyspie róż (1998) Jana Jakuba Kolskiego, Przetargu (2000) czy Szczęściu Frania (2001). W 1997 na III Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej otrzymał wyróżnienie jury za rolę Elego w spektaklu Juliana Stryjkowskiego Przybysz z Narbony w Teatrze Telewizji.

Zagrał w filmie Krzysztofa Zanussiego Cwał (1995) z Mają Komorowską, komedii politycznej Kazimierza Kutza Pułkownik Kwiatkowski (1995) z tytułową rolą Marka Kondrata i melodramacie kryminalnym Taekwondo (1997). Za rolę Józefa Andryszka zwanego Pierwszym z kowalskiego rodu w historycznej baśni filmowej Jana Jakuba Kolskiego Historia kina w Popielawach (1998) zdobył nominację do nagrody Orła za najlepszą rolę męską.

W melodramacie Barbary Sass Jak narkotyk (1999) wystąpił w roli męża głównej 18-letniej bohaterki początkującej poetki granej przez Magdalenę Cielecką. W komedii familijnej Świąteczna przygoda (2000) pojawił się jako Mikołaj. W komedii romantycznej Piotra Wereśniaka Zakochani (2000) wcielił się w postać Mateusza zakochanego w posiadającej dar rozkochiwania w sobie absolutnie każdego mężczyzny Zosi (Magdalena Cielecka). W dramacie Jana Jakuba Kolskiego Daleko od okna (2000) był mężem bezpłodnej kobiety. W filmie psychologicznym Michała Rosy Cisza (2001) zagrał dręczonego poczuciem winy z przeszłości kolejarza. Znalazł się w obsadzie komedii Statyści (2006). Grał drugoplanową rolę wydawcy, Bartka Wróblewskiego w serialu Teraz albo nigdy! (2008). W serialu Na dobre i na złe wcielił się w postać doktora Witolda Latoszka.

Służba wojskowa

W 2018 złożył przysięgę wojskową^[6]. Jest żołnierzem 61 batalionu lekkiej piechoty w Grójcu, wchodzącego w skład 6 Mazowieckiej Brygady Obrony Terytorialnej^[7].

Życie prywatne

Żonaty z Agnieszką, ma trzech synów: Filipa (ur. 1990), Jakuba (ur. 1998), Maksymiliana (ur. 2006) i córkę Julię (ur. 2004).

W 2019 stwierdzono u niego depresję. Choroba spowodowała, że na dwa lata wycofał się z publicznej działalności. Regularnie korzysta z pomocy terapeuty^[8].

Filmografia

Polski dubbing

• 1991: Hook – Rufio
• 1996: Batman – Robin
• 1997: Batman i Robin – Robin
• 2004: W 80 dni dookoła świata – Phileas Fogg
• 2005: Szeregowiec Dolot – Gotfryd
• 2006: Na psa urok – dr Marcus Kozak
• 2008: Horton słyszy Ktosia – burmistrz
• 2008: Mia i Migunki – Jekhide
• 2010: Percy Jackson i bogowie olimpijscy: Złodziej pioruna – Chejron
• 2010: Harry Potter i Insygnia Śmierci: Część I – Scabior
• 2011: Harry Potter i Insygnia Śmierci: Część II – Scabior
• 2013: Percy Jackson: Morze potworów – Chejron
• 2013: Jeździec znikąd – Dan Reid
• 2017: Coco – Ernesto de la Cruz