Batalion Szkolny Saperów
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Batalion Szkolny Saperów (Baon Szk. Sap.) – pododdział saperów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk |
Batalion Szkolny Saperów został sformowany w 1926 w Modlinie w oparciu o kadrę zlikwidowanego Kościuszkowskiego Obozu Szkolnego Saperów. Trzy lata później został rozformowany, a jego zadania przejęło Centrum Wyszkolenia Saperów. W ramach batalionu funkcjonowała Szkoła Podchorążych Rezerwy Saperów. Batalion nie był formacją ewidencyjną. Oficerowie i podoficerowie zawodowi pełniący w nim służbę byli przeniesieni do kadry oficerów saperów. Przeniesienia pierwszej grupy oficerów zostały ogłoszone 31 lipca 1926. Stanowili obsadę dowództwa batalionu oraz 1 kompanii szkolnej podchorążych rezerwy i 2 kompanii szkolnej[1]. 10 września 1926 do baonu zostało przeniesionych kolejnych czterech oficerów będących kadrą 3 kompanii szkolnej. Ponadto kapitan Eugeniusz II Szubert został przesunięty ze stanowiska oficera młodszego 1 kompanii na stanowisko dowódcy kompanii szkolnej podchorążych rezerwy[2]. 24 września 1926 porucznik Władysław Zawalnicki został przeniesiony do macierzystego batalionu elektrotechnicznego, natomiast z Kościuszkowskiego Obozu Szkolnego Saperów (oficer nadetatowy 2 pułku saperów) przybył porucznik Stanisław III Bielecki[3]. Jesienią 1928 w składzie batalionu została zorganizowana kompania ćwiczebna, do której przeniesiono ośmiu oficerów[4].