Beniamin (Kazanski)
rosyjski duchowny prawosławny, metropolita petersburski / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Beniamin (Kazanski)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Beniamin, imię świeckie Wasilij Pawłowicz Kazanski, ros. Василий Павлович Казанский (ur. 5 kwietnia?/17 kwietnia 1873 w Nimienskim pogoście, zm. 13 sierpnia 1922 w Piotrogrodzie) – rosyjski biskup prawosławny, metropolita piotrogrodzki i gdowski w latach 1917–1922, nowomęczennik.
święty nowomęczennik | |||
Data i miejsce urodzenia |
17 kwietnia 1873 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
13 sierpnia 1922 | ||
Czczony przez | |||
Kanonizacja |
1992 | ||
Wspomnienie |
13 sierpnia[uwaga 1] | ||
Szczególne miejsca kultu | |||
|
Wasilij Kazanski | |||
Metropolita piotrogrodzki i gdowski | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data urodzenia |
17 kwietnia 1873 | ||
Data śmierci | |||
Metropolita piotrogrodzki i gdowski | |||
Okres sprawowania |
1917–1922 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Inkardynacja | |||
Śluby zakonne |
1895 | ||
Diakonat |
21 listopada 1895 | ||
Prezbiterat |
19 maja 1897 | ||
Nominacja biskupia |
30 grudnia 1909 | ||
Chirotonia biskupia |
24 stycznia 1910 | ||
|
Data konsekracji |
24 stycznia 1910 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||
| |||||||||||||
|
Ukończył studia teologiczne w Petersburskiej Akademii Duchownej; w czasie nauki po raz pierwszy zetknął się z działaniami Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na rzecz krzewienia wiary w środowiskach robotników przemysłowych. Śluby zakonne złożył na trzecim roku studiów, w 1895. W latach 1905–1909 był rektorem seminarium duchownego w Petersburgu. Następnie został wyświęcony na wikariusza eparchii petersburskiej z tytułem biskupa gdowskiego. Był jednym z głównych zwolenników społecznej działalności Cerkwi i szczególnej troski o głoszenie etyki chrześcijańskiej wśród robotników, rozwinął w eparchii szeroką aktywność na ich rzecz i zyskał w ich środowisku znaczny szacunek. Po rewolucji lutowej, gdy metropolita petersburski Pitirim został zmuszony do złożenia urzędu, zjazd duchowieństwa i świeckich eparchii w głosowaniu wybrał na jego następcę biskupa Beniamina.
Obowiązki metropolity pełnił w okresie otwartego konfliktu między wiernymi prawosławnymi Piotrogrodu a umacniającą się władzą radziecką. W 1922 został postawiony przed sądem rewolucyjnym, skazany na śmierć i stracony pod zarzutem organizowania działalności kontrrewolucyjnej; w 1989 został zrehabilitowany. W 1992 kanonizowany przez Rosyjski Kościół Prawosławny jako jeden z pierwszych duchownych, którzy stracili życie w czasie prześladowań Cerkwi prowadzonych przez bolszewików. Jest zaliczany do Soboru Nowomęczenników i Wyznawców Rosyjskich oraz Soboru Męczenników Petersburskich.