Boris Tiszyn
radziecki bokser / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Boris Iwanowicz Tiszyn (ros. Борис Иванович Тишин, ur. 2 stycznia 1929 w Moskwie, zm. 28 sierpnia 1980[1][2]) – radziecki bokser, medalista olimpijski z 1952.
Boris Tiszyn (z lewej) w walce z László Pappem | ||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
2 stycznia 1929 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci |
28 sierpnia 1980 | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Walczył w wadze lekkośredniej (do 71 kg). Zdobył w niej brązowy medal na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach. Po pokonaniu Jerzego Krawczyka i Paulo Cavalheiro z Brazylii przegrał w półfinale z Theunisem van Schalkwykiem ze Związku Południowej Afryki[1].
Zdobył brązowy medal w kategorii lekkośredniej na mistrzostwach Europy w 1953 w Warszawie, gdzie pokonał w ćwierćfinale László Pappa, a w półfinale przegrał z Maxem Reschem z RFN[3].
Był mistrzem ZSRR w wadze lekkośredniej w 1951[4], 1952[5] i 1953[6] oraz wicemistrzem w wadze półśredniej w 1950[7].
Jest pochowany na cmentarzu Przemienienia Pańskiego w Moskwie[8].