Bukowice (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bukowice – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1972 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
2 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Bukowice z siedzibą GRN w Bukowicach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie milickim w woj. wrocławskim, na mocy uchwały nr 22/54 WRN we Wrocławiu z dnia 2 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5]: Lędzina ze zniesionej gminy Krośnice w tymże powiecie oraz Bukowice ze zniesionej gminy Czeszów w powiecie trzebnickim w tymże województwie[6]. Dla gromady ustalono 16 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1960 do gromady Bukowice włączono obszar zniesionej gromady Pierstnica w tymże powiecie[8].
1 stycznia 1970 do gromady Bukowice włączono przysiółek Krzyszków z gromady Czeszów w powiecie trzebnickim w tymże województwie[9].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10].