Czystość optyczna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Czystość optyczna (op, z ang. optical purity) – wielkość charakteryzująca skład mieszaniny dwóch enancjomerów, równa stosunkowi skręcalności optycznej mieszaniny (wynikającej ze skręcalności właściwej składników), do skręcalności optycznej wybranego czystego enancjomeru[1]. Po pomnożeniu przez 100% – wyrażana w procentach.
Substancja zawierająca wyłącznie jeden enancjomer określana jest jako czysta enancjomerycznie lub homochiralna[2].
Skręcalność optyczna czystego enancjomeru równa jest nadmiarowi enancjomerycznemu (ee), przy założeniu, że skręcalność optyczna czystego enancjomeru została wyznaczona prawidłowo, a skręcalność optyczna mieszaniny zależy liniowo od molowego nadmiaru jednego z enancjomerów[3].
- op = ee = αobs/αmax
- gdzie α to skręcalność właściwa
W rzeczywistości równoważność ta w wielu przypadkach nie jest spełniona, gdyż zależność op ∼ ee
może wykazywać odchylenia od liniowości, a op może silnie zmieniać się wraz ze stężeniem lub w obecności achiralnych zanieczyszczeń[4].