Dua Libro
książka Ludwika Zamenhofa / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Druga książka (eo. Dua Libro de l’Lingvo Internacia) – druga opublikowana książka opisująca międzynarodowy język esperanto, który ówcześnie nosił nazwę Lingvo Internacia, i pierwsza książka napisana w całości w esperanto[1]. Wydał ją w Warszawie w styczniu 1888 r.[2] dr Ludwik Zamenhof[1], wkrótce po opublikowaniu Unua Libro.
Autor |
Ludwik Zamenhof | ||
---|---|---|---|
Tematyka |
Esperanto | ||
Wydanie oryginalne | |||
Miejsce wydania |
Warszawa | ||
Język |
esperanto | ||
Data wydania |
1888 | ||
Wydawca |
Chaim Kelter | ||
| |||
|
Dua Libro miała pierwotnie zostać opublikowana w sześciu zeszytach w 1888 roku, ukazując się w odstępach około dwóch miesięcy[3]. Wydając książkę, Zamenhof zamierzał ustosunkować się do pytań zadawanych przez użytkowników esperanta, w tym do różnych propozycji reform języka. Książka miała zawierać też teksty w esperanto[3]. Kolejne zeszyty miały zawierać odpowiedzi na pytania i sugestie napływające do Zamenhofa w ciągu roku, po tym czasie Zamenhof miał przekazać swój projekt nieokreślonej instytucji, która zajmowałaby się problemami językowymi esperanta[2]. W tym samym czasie sprawą języka międzynarodowego zajmowało się Amerykańskie Towarzystwo Filozoficzne (The American Philosophical Society) z Filadelfii. Towarzystwo to, po otrzymaniu egzemplarza Unua Libro, wydało pozytywną opinię dla języka esperanto. Zamenhof uznał stanowisko Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego za sukces i jednocześnie doszedł do wniosku, że w tej sytuacji nie ma potrzeby wydawania kolejnych zeszytów Dua Libro[4].
Zamiast kolejnych zeszytów Zamenhof wydał Dodatek do Księgi Drugiej (eo. Aldono al la Dua Libro de l’Lingvo Internacia). Jedyną zmianą, jakiej dokonał w języku w 1888 r., była pisownia korelatów czasu (ĉian-ian-kian-tian-nenian) z ich współczesną formą (ĉiam-iam-kiam-tiam-neniam).
Druga książka składa się z wstępu, dwóch części z odpowiedziami na krytyczne pytania i uwagi dotyczące esperanta oraz części trzeciej, która zawiera przykłady zdań wyjaśniających reguły gramatyczne, tłumaczenie baśni Cień Hansa Christiana Andersena, piętnaście przysłów i tłumaczenia pieśni Gaudeamus igitur oraz Pieśni XLV z cyklu Powrót poety Heinricha Heinego (pol.: Do piersi mojej zbolałej…)[2][3].