EN80
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
EN80 – seria normalnotorowych elektrycznych wagonów silnikowych i doczepnych, eksploatowana przez Warszawską Kolej Dojazdową (wcześniej Elektryczną Kolej Dojazdową) w latach 1927–1972. Tabor wyprodukowany przez English Electric w liczbie 20 wagonów silnikowych i 20 doczep został po II wojnie światowej odbudowany i uzupełniony o 12 doczep przez Konstal Chorzów. Przestarzałe wagony konstrukcji drewnianej po 45 latach pracy zostały zastąpione przez składy EN94. Do dziś zachował się jeden wagon silnikowy o numerze 16, będący eksponatem muzealnym.
EN80-16s w pobliżu stacji Podkowa Leśna Główna. | |||
Kraj produkcji |
Wielka Brytania | ||
---|---|---|---|
Producent | |||
Lata budowy |
1927, 1948 | ||
Układ osi | |||
Układ wagonów |
S+D lub S+D+D | ||
Wymiary | |||
Masa służbowa |
S (produkcja EE[uwaga 3]): 23,1 t | ||
Długość |
13 400 mm | ||
Szerokość |
2250 mm | ||
Wysokość |
3327 mm | ||
Średnica kół |
S: nowe/zużyte: 851/780 mm | ||
Napęd | |||
Typ silników |
EE: DK-31 | ||
Liczba silników |
EE: 4×36 kW | ||
Napięcie zasilania |
600 V DC | ||
Parametry eksploatacyjne | |||
Moc ciągła |
EE: 144 kW | ||
Prędkość konstrukcyjna |
85 km/h | ||
System hamulca |
ręczny, pneumatyczny Knorr, samoczynny, elektryczny zwarciowy | ||
Parametry użytkowe | |||
Liczba miejsc siedzących |
S i D: 38 | ||
Liczba miejsc ogółem |
S: 68 | ||
|