Elginia
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Elginia – rodzaj anapsyda z rodziny parejazaurów (Pareiasauridae). Żył w późnym permie na terenie dzisiejszej Europy i Azji. Gatunek typowy E. mirabilis opisano na podstawie szczątków odnalezionych w okolicach Elgin w szkockim Moray; Liu i Bever (2018) opisali gatunek E. wuyongae na podstawie skamieniałości odkrytych w osadach formacji Naobaogou na obszarze Mongolii Wewnętrznej (Chiny)[1]. Elginia była jednym z najmniejszych przedstawicieli Pareiasauridae – osiągała zaledwie 60 cm długości, podczas gdy większe formy, takie jak skutozaur i parejazaur, dorastały do nawet 3 m i ważyły ponad pół tony[2]. Czaszka elginii była trójkątna, długości około 15 cm, z jej tyłu wyrastały rogi i kolce. W szczęce znajdowało się 12 par zębów[3].
Elginia | |||
Newton, 1892 | |||
Elginia mirabilis | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Elginia | ||
|
Mimo iż parejazaury były w okresie późnego permu pospolitymi zwierzętami, skamieniałości młodych osobników należą do rzadkości. Jednym z niewielu zachowanych okazów jest młodociana Elginia – początkowo opisana jako ogon dicynodonta, a później jako przedstawiciel Procolophonidae[4].