Eric Frenzel
niemiecki dwuboista klasyczny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Eric Frenzel?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Eric Frenzel (ur. 21 listopada 1988 w Annaberg-Buchholz) – niemiecki kombinator norweski, wielokrotny medalista igrzysk olimpijskich, mistrzostw świata, dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz pięciokrotny z rzędu zdobywca Pucharu Świata.
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 1 marca 2003 roku, kiedy wystartował w kategorii juniorów w Le Brassus. Zajął tam szóste miejsce w zawodach rozgrywanych metodą Gundersena. W 2006 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Kranju, gdzie zajął 19. miejsce w Gundersenie. W lecie tego roku brał udział w dziewiątej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. Wystąpił w dwóch konkursach i już w drugim, 27 sierpnia w Klingenthal zajął trzecie miejsce w starcie masowym.
W Pucharze Świata zadebiutował 13 stycznia 2007 roku w Lago di Tesero, zajmując 44. miejsce w starcie masowym. Był to jego jedyny indywidualny start w sezonie 2006/2007, wobec czego nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. W lutym 2007 roku Frenzel wziął udział w mistrzostwach świata w Sapporo, gdzie zajął 22. pozycję w Gundersenie, a sprintu nie ukończył. Miesiąc później wystartował także na mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio, gdzie wygrał sprint, a wraz z kolegami z reprezentacji zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych.
Pierwsze sukcesy w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 2007/2008. Właśnie wtedy wywalczył swoje pierwsze pucharowe podium - 20 stycznia 2008 roku zajął drugie miejsce w sprincie w Klingenthal. Dzień później odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w PŚ, wygrywając start masowy. Na podium stanął także 29 lutego w Lahti, gdzie był drugi w Gundersenie. Był także między innymi czterokrotnie czwarty i w efekcie zajął siódme miejsce w klasyfikacji generalnej. W kolejnym sezonie nie stawał na podium, jednak często plasował się w czołowej dziesiątce zawodów. Dzięki temu zajął 11. miejsce w klasyfikacji generalnej. W lutym 2009 roku, na mistrzostwach świata w Libercu wspólnie z Ronnym Ackermannem, Björnem Kircheisenem i Tino Edelmannem wywalczył srebrny medal w sztafecie. Indywidualnie był ósmy starcie masowym, a w zawodach metodą Gundersena zajął 29. miejsce na dużej i 34. miejsce na normalnej skoczni.
W sezonach 2009/2010 i 2010/2011 zajmował czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. W tym czasie jedenastokrotnie stawał na podium, jednak wygrał tylko raz: 30 stycznia 2010 roku w Seefeld w Gundersenie. Na igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku Niemcy w składzie: Johannes Rydzek, Tino Edelmann, Eric Frenzel i Björn Kircheisen wywalczyli brązowy medal w konkursie drużynowym. Indywidualnie Eric był dziesiąty w Gundersenie na normalnej skoczni, a na dużej zajął dopiero 40. miejsce. Rok później, podczas mistrzostw świata w Oslo Niemcy w tym samym składzie zdobyli srebrne medale w obu konkursach drużynowych. Frenzel zdobył ponadto złoty medal w Gundersenie na normalnej skoczni oraz brązowy na dużej, gdzie wyprzedzili go tylko Francuz Jason Lamy Chappuis i Johannes Rydzek. Niemiec zajął ponadto trzecie miejsce zarówno w trzynastej jak i czternastej edycji Letniego GP.
Sezon 2011/2012 zakończył na szóstym miejscu w klasyfikacji generalnej. Jedenaście razy plasował się w czołowej dziesiątce zawodów, w tym dwa razy na podium: 4 grudnia w Lillehammer zwyciężył w zawodach Penalty Race, a 25 lutego w Libercu był drugi w Gundersenie.
Kolejny sezon przyniósł mu pierwszą w karierze Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej. Niemiec dziewięciokrotnie stawał na podium zawodów PŚ, przy czym aż sześciokrotnie zwyciężał. Drugiego w klasyfikacji końcowej Francuza Lamy Chappuis wyprzedził o ponad 200 punktów. W lutym w 2013 roku wziął udział w mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie na dużej skoczni zdobył złoty medal, a wspólnie z Tino Edelmannem był trzeci w sprincie drużynowym. Na normalnej skoczni był czwarty, przegrywając walkę o medal z Kircheisenem o 0,2 sekundy. W sztafecie Niemcy zajęli szóste miejsce. Były to pierwsze od 12 lat mistrzostwa świata, na który reprezentacja Niemiec nie zdobyła medalu w zawodach drużynowych.
W sezonie 2013/2014 Niemiec siedem razy wygrał zawody o Puchar Świata i powtórzył osiągnięcie sprzed roku ponownie wygrywając generalną klasyfikację. Na rozgrywanych w lutym igrzyskach olimpijskich w Soczi wspólnie z Fabianem Rießle, Johannesem Rydzekiem i Kircheisenem zdobył srebrny medal w drużynie. W startach indywidualnych był najlepszy na normalnej skoczni, jednak na dużym obiekcie zajął dziesiąte miejsce.
Sezon 2014/2015 przyniósł trzecią z rzędu Kryształową Kulę. Frenzel w sezonie wygrał siedem zawodów o Puchar Świata w kombinacji norweskiej. W 2015 roku na mistrzostwach świata w Falun w startach indywidualnych był czwarty w Gundersenie na normalnej skoczni i dziesiąty w Gundersenie na dużej skoczni. W startach drużynowych było już o wiele lepiej, w sztafecie zdobył złoty medal wraz z Johennesem Rydzykiem, Fabianem Rießle i Tino Edelmannem, a w sprincie drużynowym srebro wraz z Johannesem Rydzykiem.
W sezonie 2015/2016 Frenzel po raz czwarty z rzędu okazał się najlepszy w klasyfikacji generalnej Pucharu świata czym zrównał się z osiągnięciem Fina Hannu Manninena. Niemiec trzynastokrotnie stał w sezonie na podium w tym osiem razy na najwyższym jego stopniu. Poza tym czwarty raz z rzędu okazał się najlepszy wraz z kolegami z reprezentacji w klasyfikacji pucharu narodów.
W sezonie 2016/2017 Niemiec po raz piąty z rzędu wywalczył Kryształową Kulę dzięki czemu stał się najbardziej utytułowanym dwuboistą w historii rywalizacji o Puchar Świata. Frenzel osiemnastokrotnie stał w sezonie na podium w tym dziesięć razy na najwyższym jego stopniu. Poza tym piąty raz z rzędu okazał się najlepszy wraz z kolegami z reprezentacji w klasyfikacji pucharu narodów. Podczas mistrzostw świata w Lahti wywalczył wraz z Johannesem Rydzekiem, Björnem Kircheisenem i Fabianem Rießle złoty medal w konkursie drużynowym, a wraz z Johannesem Rydzekiem okazał się też najlepszy w sprincie drużynowym. Poza tym wywalczył srebrny medal w gundersenie na średniej skoczni oraz był siódmy w gundersenie na dużej skoczni.
W marcu 2023 roku ogłosił zakończenie kariery[2].