Historia Malty pod rządami joannitów
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Malta była rządzona przez Zakon Joannitów w latach 1530–1798 jako lenno Królestwa Sycylii. W roku 1530 cesarz Karol V podarował Zakonowi Rycerzy Świętego Jana wyspy Maltę i Gozo, oraz miasto Trypolis (dziś w Libii), po utracie przez nich Rodos. Turcy osmańscy, po sześciodniowym oblężeniu w roku 1551, zdobyli Trypolis, lecz próba zajęcia Malty w roku 1565 nie powiodła im się.
1530–1798 | |||||
| |||||
Język urzędowy |
włoski, francuski, hiszpański, portugalski, niemiecki (oficjalne) | ||||
---|---|---|---|---|---|
Stolica | |||||
Ustrój polityczny | |||||
Pierwszy Wielki Mistrz |
Philippe Villiers de L’Isle Adam (1530–1534) | ||||
Ostatni Wielki Mistrz |
Ferdinand von Hompesch zu Bolheim (1797–1798) | ||||
Zależne od |
Królestwa Sycylii, | ||||
Waluta | |||||
Kontrakt lenny |
Królestwo Sycylii | ||||
Poddanie się Francuzom |
11 czerwca 1798 | ||||
Religia dominująca |
rzymsko-katolicka | ||||
Terytoria zależne |
Saint-Barthélemy, Saint-Christophe, Sainte-Croix, Saint-Martin | ||||
Skutkiem ataku tureckiego w roku 1565, była decyzja Zakonu osiedlenia się na stałe na Malcie, gdzie rozpoczęto budowę nowej stolicy – Valletty. Przez następne dwa stulecia Malta przeżywała swój „złoty okres”, charakteryzujący się rozkwitem sztuki, architektury oraz ogólną poprawą sytuacji w społeczeństwie[2]. W połowie XVII wieku, Zakon był de iure właścicielem kilku wysp na Karaibach, przyczyniając się w maleńkim stopniu do kolonizacji Ameryk.
Zakon zaczął podupadać w latach 1770., a rewolucja francuska w roku 1792 poważnie go osłabiła. W roku 1798 wojska francuskie dowodzone przez Napoleona, najechały Maltę i wyrzuciły z niej Zakon, czego rezultatem była dwuletnia francuska okupacja Malty. W końcu Maltańczycy zbuntowali się przeciwko Francuzom, i w roku 1800 wyspa stała się brytyjskim protektoratem. Na podstawie układu w Amiens w roku 1802, Malta miała wrócić w ręce Zakonu, lecz Brytyjczycy wciąż kontrolowali wyspę, i w roku 1813 proklamowali Maltę swoją kolonią, co sformalizował traktat w Paryżu w roku 1814.