I Rada Narodowa Rzeczypospolitej Polskiej
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
I Rada Narodowa Rzeczypospolitej Polskiej – ustanowiona dekretem Prezydenta RP Władysława Raczkiewicza 9 grudnia 1939 we Francji[1][2]. Członkowie Rady zostali powołani przez prezydenta 21 grudnia 1939 r.[3] i 20 stycznia 1940 r. Przewodniczącym Rady został Ignacy Jan Paderewski, a wiceprzewodniczącymi: Tadeusz Bielecki (Stronnictwo Narodowe), Stanisław Mikołajczyk (Stronnictwo Ludowe) i Herman Lieberman (Polska Partia Socjalistyczna)[4]. Została rozwiązana 3 września 1941 r. po zawarciu 30 lipca 1941 układu Sikorski-Majski, którego podpisanie spotkało się z ostrym sprzeciwem Rady[5].