Irena Pomorska
polska archeolog / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Irena Pomorska (ur. 10 września 1933, zm. 9 stycznia 2008[1][2][3]) – polski egiptolog, archeolog, uczestniczka badań wykopaliskowych w Tell Atrib, Aleksandrii, Dolinie Królów i Deir el-Bahari. Pracownik Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej i Zakładu Egiptologii UW. Członkini International Associacion of Egyptologists, Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Miłośników Kaktusów oraz opiekun Banku Nasion PTMK[4].
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie | |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Studia rozpoczęła w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, a następnie na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Przeniosła się później na Uniwersytet Warszawski, gdzie studiowała na wydziale historycznym. Tytuł magistra archeologii śródziemnomorskiej uzyskała pod kierunkiem prof. Kazimierza Michałowskiego w 1956 roku. Od 1954 studiowała egiptologię w Instytucie Orientalistycznym UW pod kierunkiem Tadeusza Andrzejewskiego. Od 1957 roku pracowała jako specjalista w dziedzinach historii i archeologii starożytnego Egiptu oraz języka egipskiego i literatury w Zakładzie Filologii Wschodu Starożytnego, Egiptologii i Hebraistyki w Instytucie Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1969 roku przebywała na stypendium w Uniwersytecie Karola w Pradze. W 1979 obroniła pracę doktorską na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego i otrzymała stopień doktora nauk humanistycznych.
Opracowywała hasła artykułowe (Egiptu Starożytnego historia, Egipskie pismo, Egipski język) do Wielkiej Encyklopedii Powszechnej[5].
Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, pięciokrotna laureatka nagrody rektora Uniwersytetu Warszawskiego.
Pochowana 16 stycznia 2008 r. na Starych Powązkach w Warszawie kwatera 146a rząd 5 grób 26[6].