Jan Harmata
polski lekkoatleta, młociarz / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jan Harmata (ur. 10 maja 1925 w Oświęcimiu, zm. 7 maja 1982 w Warszawie[1]) – polski lekkoatleta, specjalista rzutu młotem.
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||||||||||
Wzrost |
179 cm | |||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||
Klub |
Flota Gdynia (1949–1951) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Dwukrotnie wystąpił na Akademickich Mistrzostwach Świata (UIE). W 1953 w Bukareszcie zajął 7. miejsce w rzucie młotem, zaś w 1955 w Warszawie był w tej konkurencji dziewiąty[1].
Był mistrzem Polski w rzucie młotem w 1953 oraz brązowym medalistą w 1951[2].
21 września 1953 w Warszawie ustanowił rekord Polski wynikiem 55,83 m[3].
W 1953 wystąpił w meczu reprezentacji Polski z reprezentacją NRD, zajmując 2. miejsce[4].
Rekordy życiowe[1]:
Konkurencja | Data i miejsce | Wynik |
---|---|---|
pchnięcie kulą | 24 sierpnia 1953, Wrocław | 13,47 |
rzut dyskiem | 21 czerwca 1958, Warszawa | 44,61 |
rzut młotem | 16 października 1955, Kraków | 56,41 |
Był zawodnikiem Floty Gdynia (1949–1951), Legii Warszawa (1952 i 1954-1959) oraz Lublinianki (1953). Po zakończeniu wyczynowego uprawiania sportu był trenerem w Legii Warszawa[1].