Jan Joachim Tarło
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jan Joachim Tarło herbu Topór (ur. 30 listopada 1658 w woj. sandomierskim, zm. 13 sierpnia 1732 w Wiedniu) – biskup kijowski i poznański, jezuita, archidiakon krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1705–1713[1]
Ten artykuł dotyczy biskupa kijowskiego. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku. |
Asystent Tronu Papieskiego | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data urodzenia | ||
Data i miejsce śmierci | ||
Biskup kijowski | ||
Okres sprawowania |
1718–1723 | |
Biskup diecezjalny poznański | ||
Okres sprawowania |
1723–1732 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
1684 | |
Nominacja biskupia |
5 grudnia 1718 | |
Sakra biskupia |
23 kwietnia 1719 |
Data konsekracji |
23 kwietnia 1719 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
|
W źródłach występuje także jako Jan XII Tarło[2].
Syn wojewody sandomierskiego Jana i Anny Czartoryskiej, brat biskupa Bartłomieja. W młodości związany z Towarzystwem Jezusowym. W 1718 został biskupem kijowskim, a w 1722[3] poznańskim. W starszym wieku udał się do Rzymu, gdzie Klemens XII ustanowił go asystentem Tronu Papieskiego.
Tak opisuje biskupa Kasper Niesiecki:[4] Był ten Jan pobożny, nikomu nie naprzykrzony, submissyi przedziwnej, w życiu swojem wstrzemięźliwy, na ubóstwo miłosierny, boso w kapie pod czas Jubileuszu w Krakowie kościoły obchodził ze zbudowaniem wszystkich.
Pochowany w kościele misjonarzy Św. Krzyża w Warszawie[5].