Michał Ignacy Kunicki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Michał Ignacy Kunicki herbu Bończa (ur. 7 października 1698 w Czułczycach, zm. 9 listopada 1751 w Krakowie) – archidiakon krakowskiej kapituły katedralnej w latach 1726–1742[1], kustosz sandomierski, kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej od 1724 roku[2], kanonik płocki i opat mogilski, biskup sufragan krakowski od 1727 r, przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1733[3].
Szybkie fakty Kraj działania, Data i miejsce urodzenia ...
Biskup tytularny Arsinoë in Arcadia | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
7 października 1698 | |
Data i miejsce śmierci |
9 listopada 1751 | |
Biskup sufragan krakowski | ||
Okres sprawowania |
1726–1751 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
19 października 1721 | |
Nominacja biskupia |
23 grudnia 1726 | |
Sakra biskupia |
data nieznana |
Zamknij
Szybkie fakty Konsekrator, Współkonsekratorzy ...
Konsekrator | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Współkonsekratorzy | |||||||
|
Zamknij