Język mongolski
język z rodziny mongolskiej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Język mongolski?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Język mongolski (mong. монгол хэл) – główny język z rodziny mongolskiej. W węższym znaczeniu nazwa ta odnosi się do dialektu chałchaskiego, będącego podstawą współczesnego standardu literackiego i faktycznie pełniącego funkcję języka urzędowego Mongolii (z tego względu język mongolski bywa czasem nazywany także chałcha-mongolskim albo po prostu chałchaskim). W szerszym znaczeniu nazwa ta obejmuje także szereg dialektów ludności mongolskiej z terenów niepodległego państwa mongolskiego, niektórych obszarów Rosji oraz niektórych prowincji Chińskiej Republiki Ludowej, m.in. dialekty: czacharski, uracki, chorczyn-tumucki, chorczyński, udżumczyński, ordoski. Całkowita liczba osób mówiących językiem mongolskim w szerszym znaczeniu szacowana jest na ok. 7 milionów.
Obszar | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących |
ok. 7 mln | ||||||
Pismo/alfabet | |||||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||||
| |||||||
Status oficjalny | |||||||
język urzędowy | Mongolia | ||||||
Kody języka | |||||||
ISO 639-1 | mn | ||||||
ISO 639-2 | mon | ||||||
ISO 639-3 | mon | ||||||
IETF | mn | ||||||
Glottolog | mong1331 | ||||||
Ethnologue | mon | ||||||
GOST 7.75–97 | мон 463 | ||||||
SIL | mon | ||||||
Występowanie | |||||||
W Wikipedii | |||||||
| |||||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Z punktu widzenia typologii wykazuje charakter aglutynacyjny. Charakteryzuje się też harmonią wokaliczną.
Język mongolski w Mongolii zapisywany jest przede wszystkim cyrylicą, która w tym kraju zdecydowanie dominuje i ma status oficjalny (wraz z bardzo sporadycznie używanym pismem tradycyjnym)[1]. Jednakże powszechna jest także znajomość alfabetu łacińskiego, dziś często stosowanego w domenach komunikacji nieformalnej[2]. Ludność mongolska w Chinach zachowała tradycyjne pismo mongolskie[3][4].
Jednym z pierwszych europejskich badaczy języka mongolskiego był polski filolog Józef Kowalewski, autor Słownika mongolsko-rosyjsko-francuskiego (1844–1849) i Mongolskiej Chrestomatii (1836–1837) oraz twórca i kierownik pierwszej katedry mongolistyki w Rosji.