Kodeks Efrema
rękopis Starego i Nowego Testamentu pisany greką / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Kodeks Efrema?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Kodeks Efrema (nazwa łacińska: Codex Ephraemi Syri rescriptus) – rękopis Starego i Nowego Testamentu, pisany grecką majuskułą na pergaminie, w klasyfikacji Gregory-Aland oznaczany przez sigla C albo 04, w systemie von Sodena oznaczany jest przez δ 3[1]. Również na liście rękopisów Septuaginty według klasyfikacji Alfreda Rahlfsa otrzymał siglum C[2]. Obok Kodeksów Synajskiego, Watykańskiego i Aleksandryjskiego jest jednym z czterech wielkich kodeksów biblijnych[3]. Znaczna część kart kodeksu została utracona.
Kodeks Efrema, Mt 20,16-23 | |||
Oznaczenie |
C | ||
---|---|---|---|
Rodzaj |
Kodeks majuskułowy | ||
Numer |
04 | ||
Zawartość | |||
Język |
grecki | ||
Rozmiary |
33 × 27 cm | ||
Typ tekstu |
aleksandryjski, mieszany, bizantyjski | ||
Kategoria |
II | ||
Miejsce przechowywania | |||
|
Pochodzi z początku V wieku i jest palimpsestem (παλιν ψαω – znów ścieram), którego górny tekst dodany został w XII wieku, stanowią go traktaty Efrema Syryjczyka. Tekst palimpsestu odczytał Konstantin von Tischendorf, który też jest jego pierwszym wydawcą. Od czasów Tischendorfa jest cytowany we wszystkich krytycznych wydaniach Nowego Testamentu. Pomimo iż pochodzi z V wieku, jego tekst nie jest tak wartościowy jak wskazywałby na to jego wiek.
Od XVI wieku przechowywany jest we Francuskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 9)[2][3].