Kłodzko (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kłodzko – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1961–1972 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
31 grudnia 1961 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1972 | ||
Siedziba | |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Kłodzko z siedzibą GRN mieście Kłodzku (nie wchodzącym w skład gromady), w dzielnicy Kłodzko-Ustronie, utworzono 31 grudnia 1961 w powiecie kłodzkim w woj. wrocławskim z obszarów zniesionych gromad Bierkowice, Ławica i Wojciechowice w tymże powiecie[5]. Dla gromady ustalono 27 członków gromadzkiej rady narodowej[6].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[7]. 1 stycznia 1973 w powiecie kłodzkim reaktywowano zniesioną w 1954 roku gminę Kłodzko[8].