Luizyt
związek chemiczny / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Luizyt?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Luizyt (tzw. rosa śmierci) – parzący bojowy środek trujący. Zwykle nazwą luizyt określa się produkt techniczny stanowiący mieszaninę trzech związków chemicznych:
- 2-chlorowinylodichloroarsyny, Cl-CH=CH-AsCl2 (luizyt A lub alfa)
- bis-(2-chlorowinylo)chloroarsyny, (Cl-CH=CH)2-AsCl (luizyt B lub beta)
- tris-(2-chlorowinylo)arsyny, (Cl-CH=CH)3As (luizyt C)
Najsilniejsze właściwości parząco-trujące posiada luizyt A.
Pierwszy raz otrzymany przez Juliusa Nieuwlanda i opisany w jego pracy doktorskiej dotyczącej reakcji acetylenu[1][2]. Prace nad syntezą tych związków rozpoczęto w USA i w Niemczech w 1917 r. Nazwa luizyt pochodzi od nazwiska amerykańskiego chemika, płk. Winforda Lee Lewisa, który dotarł do pracy naukowej Nieuwlanda. Pod koniec I wojny światowej w USA rozpoczęto produkcję luizytu na skalę przemysłową, jednakże nie został użyty w działaniach wojennych.
Oznaczenie NATO: L