Marfa Apraksina
caryca Rosji / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Marfa Matwiejewna Apraksina, ros. Марфа Матвеевна Апраксина (ur. 1664 w Moskwie, zm. 31 grudnia 1715?/11 stycznia 1716[1] w Petersburgu) – caryca Rosji, druga żona cara Fiodora III Romanowa.
Caryca Rosji | |||
Okres | |||
---|---|---|---|
Jako żona | |||
Poprzedniczka | |||
Następczyni | |||
Dane biograficzne | |||
Data urodzenia | |||
Data śmierci | |||
Miejsce spoczynku | |||
Ojciec |
Matwiej Wasiljewicz Apraksin | ||
Matka |
Domna Bogdanowna Łowczikowa | ||
Mąż | |||
Dzieci |
nie | ||
|
Urodziła się jako córka bojara Matwieja Wasiljewicza Apraksina i jego żony Domny Bogdanownej Łowczikowej. Jej braćmi byli generał Piotr Apraksin[2] i admirał Fiodor Apraksin, który w latach 1712-1723 pełnił funkcję gubernatora Estonii i Karelii, od 1718 przewodniczył rosyjskiej Admiralicji, a od 1723 był dowódcą Floty Bałtyckiej[3].
15 lutego?/25 lutego 1682[1] w Moskwie poślubiła owdowiałego 14 lipca?/24 lipca 1681[1] po śmierci carycy Agafii Gruszeckiej cara Rosji Fiodora III, zostając jego drugą żoną. Para nie miała dzieci. W niecałe trzy miesiące po ich ślubie car zmarł.
Caryca Marfa została pochowana w Soborze Pietropawłowskim[4].