Messier 70
gromada kulista / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Messier 70 (znana również jako M70 lub NGC 6681) – gromada kulista znajdująca się w gwiazdozbiorze Strzelca w odległości około 29 300 lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta 31 sierpnia 1780 roku przez Charles’a Messiera[2]. Gromada ta ma około 68 lat świetlnych średnicy[3].
Gromada kulista M70 (HST) | |||
Odkrywca | |||
---|---|---|---|
Data odkrycia |
31 sierpnia 1780 | ||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||
Gwiazdozbiór | |||
Typ |
kulista, V | ||
Rektascensja |
18h 43m 12,76s[1] | ||
Deklinacja |
−32° 17′ 31,6″[1] | ||
Odległość | |||
Jasność obserwowana | |||
Rozmiar kątowy |
8'[2] | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Wymiary |
Ø 68 ly | ||
Jasność absolutna | |||
Alternatywne oznaczenia | |||
M70, NGC 6681, GCl 101 | |||
|
Messier 70 znajduje się w odległości około 7,2 tys. lat świetlnych od centrum Drogi Mlecznej[1]. Mimo tego, że znajduje się pod silnym oddziaływaniem grawitacyjnym supermasywnej czarnej dziury, M70 dobrze zachowuje kulisty kształt[2]. W gromadzie tej odkryto tylko dwie gwiazdy zmienne[2].
Gromada Messier 70 należy do około 1/5 gromad kulistych naszej Galaktyki, w których zaszło zjawisko zapaści jądra (ang. core collapse). Zjawisko to powoduje, że w tego typu gromadach, jeszcze więcej gwiazd znajduje się w okolicach jądra gromady, przez co jej jasność wyraźnie wzrasta wraz ze zbliżaniem się do centrum gromady[3].
Jasność względna obiektu to 7,87m. Gromada ta pod ciemnym niebem może zostać dostrzeżona nawet przez lornetkę[3], jednak do dokładniejszych obserwacji potrzebny jest teleskop.