Muhammad VII (Husajnidzi)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Muhammad VII (ur. 4 marca 1881, zm. 1 września 1948, ar. محمد المنصف باي) − bej Tunisu, panował od 19 czerwca 1942 do 15 maja 1943 roku.
Ten artykuł dotyczy władcy tunezyjskiego. Zobacz też: listę władców o tym imieniu. |
Szybkie fakty Okres, Poprzednik ...
Muhammad VII | |||
bej Tunisu | |||
Okres |
od 19 czerwca 1942 | ||
---|---|---|---|
Poprzednik | |||
Następca | |||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data urodzenia | |||
Data śmierci | |||
Ojciec |
Muhammad V | ||
|
Zamknij
Urodził się jako syn beja Muhammada V. Muhammad objął władzę po śmierci kuzyna Ahmada II. W 1942 roku poparł usuwanie władz francuskich. Współpracował z rządem Vichy, za co został 15 maja 1943 roku zdetronizowany przez Francuzów, gdy ci odzyskali kontrolę nad Tunezją. Abdykował 6 lipca. Jego następcą został kuzyn, Muhammad VIII.
Muhammad został zesłany do jednej z rezydencji w południowej Algierii, a następnie w 1945 roku do Pau we Francji. Tam też zmarł 1 września 1948 roku.