Obłęk (broń biała)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Obłęk – wygięty pręt stanowiący element rozbudowanej osłony rękojeści w broni białej. Jego funkcją jest zapewnienie dodatkowej ochrony dłoni użytkownika podczas walki, a w niektórych przypadkach również wzmocnienie konstrukcji całej oprawy rękojeści[1].
Obłęk najczęściej zintegrowany jest z kabłąkiem często łącząc wespół z nim jelec i głowicę[1]. Może jednak występować również jako element jelca ustawiony poprzecznie (prostopadle do osi broni)[2]. Najczęściej stosuje się kilka obłęków w jednej oprawie, szczególnie w rapierach gdzie często występował ich bardzo rozbudowany i gęsty splot.
- Rozbudowana oprawa rapiera wyposażona w sieć licznych obłęków