Opera za trzy grosze
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Opera za trzy grosze (niem. Die Dreigroschenoper) – opera (właściwie musical)[1] Bertolta Brechta, do której muzykę napisał Kurt Weill; adaptacja opery balladowej Opera żebracza (1728) Johna Gaya, satyry na burżuazję i wysokie sfery Londynu.
Zobacz też: inne znaczenia. |
|
Ten artykuł należy dopracować |
Muzyka | |||
---|---|---|---|
Libretto | |||
Liczba aktów |
3 akty z prologiem | ||
Język oryginału |
niemiecki | ||
Źródło literackie | |||
Czas trwania |
XVIII w., Anglia | ||
Data powstania |
1928 | ||
Prapremiera |
31 sierpnia 1928, Berlin | ||
Premiera polska |
17 maja 1929 | ||
|
Polski przekład Brunona Winawera po II wojnie światowej opracowała dodatkowo (poprawiła, uwspółcześniła stylistycznie) Barbara Witek-Swinarska, songi tłumaczył Władysław Broniewski. Polska premiera odbyła się w opracowaniu muzycznym Leona Schillera i Grzegorza Fitelberga. Później reżyserował m.in. Operę za trzy grosze Erwin Axer (Warszawa), Jakub Rotbaum (Wrocław, 1957) i Konrad Swinarski (Warszawa, 1958). Dziś w dalszym ciągu wystawiana (również i w Polsce) należy do klasycznego repertuaru teatralnego i muzycznego.
Brecht ukazuje w „Operze za trzy grosze” przestępczy charakter systemu kapitalistycznego[styl do poprawy].