Polski Fiat 508 Łazik
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Polski Fiat 508 III/W Łazik – polski samochód osobowo-terenowy zaprojektowany i skonstruowany w 1935 roku w Biurze Studiów PZInż przez inż. M. Świerczyńskiego (przy udziale inż. T. Tańskiego) z przeznaczeniem dla Wojska Polskiego. Samochód ten konstrukcyjnie wywodził się z cywilnego samochodu osobowego Polski Fiat 508 III Junak. Produkcję samochodu 508 III/W Łazik rozpoczęto w 1936 roku, a pierwsze pojazdy dla wojska dostarczono w 1937 roku. Ogółem w latach 1936 – 1939 zbudowano około 1500 sztuk łazików[1][2].
Polski Fiat 508 Łazik na defiladzie wojskowej | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent |
Państwowe Zakłady Inżynierii (PZInż) | ||
Typ pojazdu |
samochód osobowo-terenowy | ||
Trakcja |
kołowa | ||
Historia | |||
Prototypy |
1935 | ||
Produkcja |
1936–1939 | ||
Egzemplarze |
1500 sztuk | ||
Dane techniczne | |||
Silnik |
silnik gaźnikowy PZInż 117 (Fiat 108) o pojemności 995 cm³ i o mocy 24 KM (17,7 kW) przy 3600 obr./min. | ||
Transmisja |
mechaniczna | ||
Długość |
3115 mm | ||
Szerokość |
1400 mm | ||
Wysokość |
1380 mm | ||
Rozstaw osi |
2300 mm | ||
Prześwit |
160 mm | ||
Masa |
760 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość |
100 km/h | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Polska Niemcy | |||
|