STS-41
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
STS-41 (ang. Space Transportation System) – jedenasta misja wahadłowca kosmicznego Discovery. Głównym celem wyprawy było dostarczenie na orbitę bezzałogowej sondy kosmicznej Ulysses, przeznaczonej do badania rejonów biegunowych Słońca. Był to trzydziesty szósty lot programu lotów wahadłowców[1].
Szybkie fakty Indeks COSPAR, Zaangażowani ...
Dane misji | |||
Indeks COSPAR |
1990-090A | ||
---|---|---|---|
Zaangażowani | |||
Oznaczenie kodowe |
STS-41 | ||
Pojazd | |||
Wahadłowiec | |||
Załoga | |||
Od lewej: Melnick, Cabana, Akers, Richards, Shepherd | |||
Start | |||
Miejsce startu | |||
Początek misji |
6 października 1990, 11:47:15 UTC | ||
Orbita okołoziemska | |||
Apogeum |
307 km | ||
Perygeum |
300 km | ||
Okres orbitalny |
90,6 min | ||
Inklinacja orbity |
28,45° | ||
Lądowanie | |||
Miejsce lądowania |
Edwards AFB, Pas startowy 22 | ||
Lądowanie |
10 października 1990, 13:57:18 UTC | ||
Czas trwania misji |
4 dni, 2 godz, 10 min, 3 sek | ||
Przebyta odległość |
2 747 866 km | ||
Liczba okrążeń Ziemi |
66 | ||
Program lotów wahadłowców | |||
|
Zamknij