Stefania Kalus
polska łyżwiarka figurowa / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stefania Kalus, po mężu Gniatkowska (ur. 31 maja 1920 w Bielszowicach, zm. 19 czerwca 1985 w Katowicach) − polska lekkoatletka i łyżwiarka figurowa startująca w konkurencji solistek, a następnie od 1933 roku w parach sportowych z Romanem Troszokiem i bratem Erwinem Kalusem.
Stefania i Erwin Kalus (1937) | |||
Reprezentacja | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Konkurencja |
Pary sportowe | ||
Partner sportowy |
Erwin Kalus | ||
Zakończenie kariery |
1939 | ||
|
Kalus była zawodniczką Śląskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego (1931–1939), Zakopiańskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego (1939), Harcerskiego Klubu Sportowego Zakopane (1945–1946)[1]. W latach 1933–1934 wraz z bratem przebywała w słynnej wówczas szkole łyżwiarskiej Engelmanna w Wiedniu, podnosząc sportowe kwalifikacje[2]. Występowała w rewii lodowej w Czechosłowacji, a od 1950 w Śląskiej Rewii Lodowej w Katowicach (tańce ludowe)[1]. Na przełomie lat 50. i 60 XX w. wraz z bratem prowadziła łyżwiarską szkółkę dziecięcą przy Katowickim Klubie Łyżwiarskim.
Oprócz łyżwiarstwa figurowego uprawiała też lekkoatletykę, a w barwach KS Pogoń Katowice była współautorką klubowego rekordu Śląska w sztafecie 4×100 m[1].
W 1949 roku wyszła za mąż za piosenkarza Janusza Gniatkowskiego (1928–2011), jednak później małżeństwo rozpadło się[3].