Strzelec pokładowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Strzelec pokładowy – członek (z reguły podoficer lub szeregowy) załogi statku powietrznego specjalnie wyszkolony w strzelaniu z samolotu znajdującego się w powietrzu. Strzelec pokładowy podczas obu wojen światowych obsługiwał lotniczy karabin maszynowy w czasie walki powietrznej.
Ten artykuł dotyczy strzelca pokładowego. Zobacz też: Strzelec. |
17 sierpnia 1951 minister obrony narodowej PRL marszałek Konstanty Rokossowski dla wyróżniających się strzelców pokładowych wprowadził odznakę „Wzorowy Strzelec Pokładowy”.