Synapsa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Synapsa – miejsce komunikacji błony kończącej akson z błoną komórkową drugiej komórki nerwowej lub komórki narządu wykonawczego (na przykład mięśnia lub gruczołu).
Struktura typowej synapsy chemicznej |
---|
Białka postsynaptyczne
Pęcherzyki synaptyczne
z neurotransmiterem Pompa
wychwytu zwrotnego Neuroreceptor
Neurotransmiter
Zakończenie
aksonu] |
Impuls nerwowy zostaje przeniesiony z jednej komórki na drugą przy udziale substancji o charakterze neuroprzekaźnika (zwanego czasem neurohormonem) – mediatora synaptycznego (synapsy chemiczne) lub na drodze impulsu elektrycznego (synapsy elektryczne). Synapsy otoczone są przez astrocyty, które uczestniczą w przekazywaniu sygnału między neuronami. Powtarzające się przekazywanie impulsu długotrwale wzmacnia przewodnictwo synaptyczne. Powstawanie sieci neuronów o zwiększonym przewodnictwie jest podstawą procesu uczenia i zapamiętywania[1].
Nowe synapsy powstają w procesie zwanym synaptogenezą.