Szkoła Podoficerów Zawodowych Kawalerii
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Szkoła Podoficerów Zawodowych Kawalerii (Szk. Podof. Zaw. Kaw.[1]) – szkoła podoficerska kawalerii Wojska Polskiego.
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie | |||
Dowódcy | |||
Pierwszy |
mjr kaw. Tadeusz Komorowski | ||
Organizacja | |||
Dyslokacja | |||
Rodzaj sił zbrojnych | |||
Rodzaj wojsk | |||
Podległość |
Departament Kawalerii Ministerstwa Spraw Wojskowych | ||
|
Szkoła została zorganizowana latem 1926 roku w garnizonie Lwów. Z dniem 15 lipca 1926 roku Minister Spraw Wojskowych przeniósł do kadry oficerów kawalerii siedmiu oficerów i przydzielił ich do szkoły na stanowiska instruktorów oraz komendanta[2]. Następnie szkoła została przeniesiona do Jaworowa. Nauka w szkole trwała sześć miesięcy. Przez kolejnych pięć miesięcy kandydaci na podoficerów zawodowych doskonalili umiejętności w dywizjonach szkolnych organizowanych w dywizjach i brygadach kawalerii oraz w Szkole Jazdy Konnej w Centrum Wyszkolenia Kawalerii[3].