Sztucer kozienicki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sztucer kozienicki – jednostrzałowy, skałkowy sztucer piechoty[1] produkowany w latach 1790–1794[2] w Fabryce Broni w Kozienicach[3]. Uznawany jest przez historyków wojskowości za pierwszy seryjnie produkowany karabin polskiej konstrukcji, przeznaczony dla Wojska Polskiego[4].
Szybkie fakty Państwo, Projektant ...
Państwo | |
---|---|
Projektant |
Andrzej Kownacki |
Producent | |
Rodzaj | |
Historia | |
Produkcja | |
Wyprodukowano |
ok. 500 szt. |
Dane techniczne | |
Kaliber |
16,4 mm |
Nabój |
17,3 mm |
Wymiary | |
Długość |
1090 mm |
Długość lufy |
700 mm |
Masa | |
broni |
3,87 kg |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku |
300–400 m/s |
Zasięg maks. |
600 m |
Zasięg skuteczny |
400–500 m |
Siła spustu |
regulowana |
Zamknij